වෙන කාටවත් හිනාවෙන ගමන් වුනත්,
ඇහිපියටත් හොරා යා වුණ ඒ නිල්මිණි දෑස.
එතනින් මුදෝගෙන ඔය හිනාව පිදුවේ මටම ද ?
එකම එක මොහොතකට නෙත ගැටුණ මටම ද ...............?
කොහොම කියන්න ද මට වුණ දේ ගැන,
හිත හීතල වෙලා, මට හිතාගන්න බැරුව ගියා.
හදගැස්ම දෙගුණ තෙගුණ කරපු ඔබෙන්,
අහන්න හිතුනා ''මටම ද ඔය හිනාව"......................
මට මතකයි තාමත් ඒ මුතු පොටේ හිනා පොද,
එක මොහොතකට වුණත් මං බයවුණ තරම.
ඇත්තමයි...ඒ නා දෙතොලේ හිනා කට,
ලස්සනයි ඔය ගෙලේ පැළදූ මුතු පොටට....................
මට සැකයි මටම ද කියලා ඒ හිනාව,
ඒ හින්දමයි මාත් හිනාවුණේ.
ඒත් ...... ඔය ඇසිපිය වසාගෙන ඔබේ නිල්මිණිය,
නැවත මුදනා වෙලේ නුඹ හිටියේ වෙන ලොවක......................
තුෂාර විතාරණ
.
No comments:
Post a Comment